Primo facie.

Nie wyglądam na osobę, którą pochłania szeroko pojęta kultura.
Nie, nie jestem wulgarna, nie jestem ordynarna, trywialna.
Ale też nie używam wysublimowanych zwrotów, pięknych metafor, nie wygłaszam swych myśli w sposób patetyczny, czy wzniosły.
Właściwie jestem całkiem normalna. Całkowicie zwyczajna.

Gdyby nie kierunek studiów, który sobie obrałam, większość ludzi na pewno mogłoby mnie nazwać osobą kulturalną i rozsądną. Może nawet odgadliby moje zainteresowania. Jednakże samo słowo "prawo" nie kojarzy się dobrze, a już na pewno nie jest kojarzone z kulturą. :)

Zatem troszkę wbrew schematom interesuję się rzeczami, które na pierwszy rzut oka mają ze mną niewiele wspólnego.
Z drugiej strony zainteresowania moje mogą zostać uznane za całkiem pospolite.
Bo cóż z tego, że książki. Książki dużo ludzi teraz czyta, dużo ludzi się na nie 'nawraca'.
I film. Film jest pospolity, codziennie w telewizji lecą filmy. Teatr jest za to dziecinny i nudny, bo kto wierzy w tę magię przekazu, te całe interpretacje, ot każdy może sobie wyjść i powiedzieć tekst z pamięci. I jeszcze każą za to płacić - za coś co jest nic nie warte, albo co można ściągnąć z Internetu. Phi.
A podróże to każdy kocha, każdy uwielbia. Każdy czuje się wspaniale, gdy tylko może zobaczyć kawałek świata. Ten 'każdy' potem wkleja zdjęcie na n-k w celu pochwalenia się swoim 'zainteresowaniem'.

Tak mógłby pomyśleć ktoś, kto mnie nie zna. Tak mógłby pomyśleć każdy z Was, moi drodzy Czytelnicy.

A żebyście tak nie pomyśleli, to zapraszam do poznania mnie bliżej. I pozostania ze mną na czas dłuższy, bądź krótszy. Zdecydujecie sami :)