Od pucybuta do milionera. "Slumdog. Milioner z ulicy" reż. Danny Boyle

Znany praktycznie na całym świecie program-teleturniej "Milionerzy" przyciąga wciąż przed polskie telewizory amatorów trudnych pytań, dziwnych odpowiedzi, kibiców doszłych i niedoszłych bogaczy. Wciąż niezbyt śmieszne żarty Huberta Urbańskiego ciekawią rzesze znudzonych telewidzów, a pewną część zaciągają aż do studia telewizyjnego, po uprzednim wydaniu małego majątku na SMSy wyrażające chęć wzięcia udziału w tym przedsięwzięciu.
W Polsce nikt jeszcze nie dostąpił zaszczytu dzierżenia w ręku czeku na 1 milion złotych, chociaż wielu było już blisko, a niektóre osoby zmagające się z ostatnim pytaniem nieco zaskakiwały, nie znając odpowiedzi na niekiedy bardzo proste pytania.
Więc skoro w Polsce, w kraju ludzi wykształconych (a przynajmniej za takie społeczeństwo się uważamy) nikomu nie udało się dojść do magicznego miliona, do głównej nagrody, to dlaczego w innych państwach, w innych regionach świata, gdzie pojawiają się podobne teleturnieje, zwłaszcza takich gdzie analfabetyzm sięga 50%, czy nawet 70% (!), miałoby się to udać?!

I takim właśnie krajem są Indie, w których to 70% ludności nie potrafi czytać, prawie 60% społeczeństwa indyjskiego pracuje w rolnictwie, a ilu jest takich którzy w ogóle nigdzie nie pracują? Są to z całą pewnością grupy niepoliczalne i niepoliczone, zamieszkujące znane nam z różnych źródeł slumsy w Bombaju i w innych miastach Republiki Indii. Bieda, prześladowania związane z istniejącym systemem kastowym, prześladowania ze względu na wyznanie, brak możliwości awansu społecznego - w takim środowisku wychowywał się Jamal, który po dostaniu się do indyjskiej wersji "Milionerów" przeszedł, jak burza przez prawie wszystkie pytania. Jednakże przed odpowiedzią na ostatnie pytanie, która ma zostać udzielona w kolejnym odcinku programu, Jamal zostaje aresztowany pod zarzutem oszustwa. Funkcjonariuszom policji, podczas przesłuchania opowiada swoją bardzo niezwykłą, przejmującą i tragiczną historię, przeplataną bólem, strachem, przemocą, bezradnością, ale też miłością i szczęściem, które jednak zdominował pech i przewrotność losu.
Czy Jamal będzie miał szansę udzielenia odpowiedzi na pytanie za milion? Czy uda mu się odnaleźć ukochaną Latikę? Czy pogodzi się z bratem Salimem?
Te pytania najbardziej dręczyły mnie podczas oglądania tego głośnego obrazu wyróżnionego najważniejszymi nagrodami filmowymi.

"Slumdog. Milioner z ulicy." wzbudził wiele kontrowersji na świecie, zwłaszcza po ujawnieniu wynagrodzenia małych indyjskich aktorów, których prawdziwe życie w Indiach jest smagane biedą i głodem oraz tego, że po sukcesie filmu wszyscy o nich zapomnieli. Mnie film ten jawi się przede wszystkim, jako bardzo realistyczny i prawdziwy obraz współczesnych Indii. Tak bardzo inny od tego, który oglądamy w popularnych od jakiegoś czasu w Polsce produkcjach rodem z Bollywoodu, gdzie radość, taniec, śmiech i wspaniałe historie malowane bogactwem, szczęściem i bajkowym dla każdego przeznaczeniem nieco mijają się z rzeczywistością, ale przez to tak bardzo prawdziwy.

Nudne? Na pewno nie.
Nieciekawe? Wręcz przeciwnie.
Przereklamowane? Nic z tych rzeczy.
Każda kolejna minuta, ba sekunda filmu sprawia, że chce się oglądać dalej, że jest się ciekawym, wręcz obsesyjnie wciągniętym w wartką akcję, że chce się słuchać opowieści Jamala, jego przygód, jego problemów i dowiedzieć się jaki będzie jego dalszy los. Intrygująca fabuła, niemalże sensacyjna akcja to niewątpliwe cechy pozytywne dzieła, ale jest jeszcze coś o czym już wspomniałam, a czego brak w większości tego typu filmów będących niewątpliwie nowatorskimi pomysłami, o których nagłówki gazet wrzeszczą wręcz: "Ogromny sukces!", mianowicie realizmu.

Ogromne ubóstwo, prześladowania mniejszości religijnych to tylko dwa istotne problemy,które rzucają się w oczy od pierwszym minut filmu Danny'ego Boyle'a. Gdy do tego dodamy osierocone dzieci błąkające się po ulicach i wykorzystywane przez mafię jako zawodowi żebracy czy prostytutki, gangi walczące ze sobą o każdy centymetr wpływów, traktowanie młodych kobiet jak zabawki, czy pieniądze które są kluczem do sławy, do sukcesu i szczęścia to mamy pełny obraz życia głównych bohaterów "Slumdoga".
W tym wszystkim bardzo zaskakująca jest postać Jamala i jego udział w "Milionerach", który jako bardzo wyraźna próba walki o lepsze życie, o awans społeczny, o własne szczęście powoduje, iż ponosi on ogromne ryzyko i finalnie stawia wszystko na jedną kartę. Myślę, że każdy osobiście powinien przekonać się, czy mu się uda i czy jego wybór jest trafny, bo naprawdę warto :)

Ocena: 6/6